…Tokyo!

Van op-de-handbagage-vliegen-zo-goedkoop-mogelijk-even-weg, naar business-class-vliegend-met je-man-mee-naar-zijn-werk.

Dit is geen slogan van één of andere Telfort reclame, op dit moment is het gewoon realiteit. Hoe bizar! Altijd werd er gevraagd of ik zo even gratis mee kon vliegen met Rik als hij moest werken, en de afgelopen jaren was dat absoluut niet het geval. Maar over iets meer dan een uur stijgt het vliegtuig op waar Rik één van de piloten van is en ik mag mee als passagier. Ik voel me een erg bevoorrecht persoon op dit moment.

We vliegen in de nacht. Voor Rik wordt dit wel een pittige vlucht. De layover is voor mij van goede duur, ik heb twee volle dagen om de stad te ontdekken. Voor Rik zijn de tijden natuurlijk iets anders, aangezien hij ook zijn vluchtvoorbereidingen heeft en zijn slaap moet pakken. Maar we hoeven de komende dagen in elk geval niet zonder elkaar, wat anders wel zou zijn. Morgenavond komen we aan en ontmoeten we Ellen en David, die zelf op reis zijn in Azië. Dinsdag hebben Rik en ik de hele dag samen, en woensdag ga ik er zelf nog op uit, Rik moet dan weer de vlucht voorbereiden en bijslapen.

Op moment van schrijven zit ik bij de gate te wachten tot we het vliegtuig in mogen. Raar idee dat Rik straks in datzelfde vliegtuig zit als ik, terwijl we elkaar niet zullen zien of spreken. Het gaat voor mij de eerste keer worden dat ik met Rik de Piloot mag meevliegen in een Boeing. Zweefvliegen heb ik al eens met hem gedaan, maar dat resulteerde vooral in een vlucht met een drie uur durende maagspoeling voor mij, om het zomaar even netjes te verwoorden. Sommigen weten nu wel waarover ik het heb. Ik ga er vanuit dat de komende 10 uur iets rustiger zullen verlopen.

Tot zo Tokyo!