Met het geluid van overvliegende vliegtuigen op de achtergrond, getoeter en langsrijdende auto’s zit ik deze middag op mijn balkonnetje in de zon. Het mooie uitzicht ligt verscholen achter de balustrade maar als ik opsta en even de schaduw in loop kijk ik uit over een prachtig deel van de stad. Dit is het Doha- leven waar we stiekem over gedroomd hebben.

Het blijft soms onwerkelijk om eind november met 28 graden lekker buiten in de zon te zitten zonder dat je daarvoor op vakantie hoeft te gaan. Zonder dat je daarvoor naar een strand moet of een zwembad vlakbij gelegen. Wat een verschil met vorig jaar, toen we nog woonden op de compound met een raam zo klein en donker dat ik de lampen overdag aan had, zonder een buitenruimte om het binnenleven te ontvluchten. Wat is het heerlijk om je woonkamer te verlengen naar buiten, met de deuren van het huis wagenwijd open. No worries, de airco staat uit. We proberen toch enigszins milieubewust te leven. Al gaat dat moeilijk in dit land om eerlijk te zijn.

Het klinkt als een sprookje momenteel, alhoewel er ook echt wel mindere dagen tussen zitten. Als je mijn blog leest en volgt, had je dat dan verwacht? Dat vraag ik me wel eens af, hoe kijken mensen tegen ons leven aan? Ik ben me er van bewust dat we op social media niet echt de vuile was buiten hangen, maar wat is jouw beeld van ons leven in Doha?

Niet om een klaagzang te beginnen, maar simpelweg gezegd; het is niet altijd feest. Vorig weekend was het weer een stukje minder, met bewolking en wat regen, en was het thuis ook erg stil. Dan kan het leven hier soms ook wel eens alleen voelen en vraag ik me wel eens af wat we hier doen, al hoef ik echt niet eenzaam te zijn vanwege allemaal leuke mensen die ik hier heb leren kennen. Met de lange vluchten en vele jetlags is job van Rik best wel slopend voor hem. Op de stille dagen als hij weg is, is het vooral zaak om niet de hele dag thuis te hangen maar er vooral op uit te gaan, zodat je in elk geval niet het idee hebt dat je een kluizenaar bent. Die tip heb ik al eerder eens gekregen toen we hier net waren, en die tip zou ik zo doorgeven aan andere vrouwen hier. Zeker als Rik lange vluchten heeft zoals deze maand, met maar weinig dagen thuis. Even op en neer vliegen zoals ik deed naar Nederland om Rik toch te kunnen zien deze maand is misschien wel leuk, en natuurlijk fijn dat het kan, maar onrust en drukte geeft het ook.

Begrijp ons niet verkeerd, we zijn heel gelukkig in Doha en zijn blij met hoe het momenteel gaat. We hebben heel bewust samen deze stap gezet om hier naartoe te verhuizen. Op de wat stille dagen ben ik vooral blij als de zon schijnt en ik zo heerlijk buiten kan zitten; een beetje contact met de buitenwereld haha. Alhoewel ik nooit zonder werk heb willen zitten hier, blijkt ook steeds maar weer hoe waardevol het is om het ook daadwerkelijk te hebben. Mezelf vermaken lukt prima, als je er maar op uit gaat!

Dit weekend is Rik ook weer op pad, dit keer richting de VS. De vorige keer leverde me dat een paar Allstars op, maar ik vermoed niet dat manlief altijd maar voor me gaat shoppen 😛 Gelukkig kan ik dat heel goed zelf, want Black Friday reikt ook tot Doha! (Zij het onder andere namen zoals White Friday). Het voordeel van alleen zijn betekent ook dat je het rijk voor je alleen hebt. En dit weekend kan ik het delen met mijn lieve vriendin die lekker overkomt vanuit Nederland. Dat wordt een meidenweekend gevuld met strandbezoekjes, souqs afstruinen en veel gezelligheid. Kortom, dat wordt een leuk weekend!

Laat ik dus nog maar even genieten van de rust, van het zonnetje en misschien ga ik al even op verkenningstocht voor de shopsessies komende week. En nog even achter het computertje, want er moet ook nog een beetje gewerkt worden. Ondertussen vliegt er nog een vliegtuig over en kom ik steeds meer in de schaduw te zitten. Heerlijk zeg! Zei ik al dat het echt wel genieten is hier in Doha?