Daar stonden we dan vanochtend vroeg op de parkeerplek te wachten op de beveiliging. Achter ons zagen we de verlichting van het sportcomplex en zwarte hekken om het voetbalveld heen om kijkers weg te houden. Maar dankzij mijn collega en een leuk gesprek met één van de clubmensen afgelopen woensdag mochten wij met Language One vanochtend toch naar binnen; op bezoek bij de training van Ajax!

Op de verschillende appgroepen kwamen afgelopen week al de vragen voorbij wanneer en waar de clubs speelden en of er trainingen bijgewoond mochten worden. Agenda’s werden gepakt om te kijken wanneer de wedstrijden plaatsvonden. De wedstrijden van gisteravond hebben we helaas gemist, wellicht dat morgen nog een optie is om Ajax te zien. Rik moet helaas vliegen dus dat gaat voor hem niet lukken. Ook keken we of er misschien open trainingen zijn, maar we hoorden al dat die verder niet open zouden zijn voor publiek… Jammer!

Hoe dan ook, de voetbalpret begon op woensdagavond. Via mijn werk kregen we de uitnodiging voor de nieuwjaarsreceptie op de residentie van de ambassade. Hoe tof is dat alleen al, bleek ook dat er een delegatie van de voetbalclubs aanwezig zou zijn. Grappig hoe prominent ze eigenlijk toch zijn. Mijn handtekeningenboekje had ik natuurlijk thuis gelaten, maar toen Edwin van der Sar gespot werd vond ik dat stiekem best leuk. Nadat hij al meerdere malen door andere mensen gevraagd was om op de foto te gaan, stond hij ineens toch wel dichtbij het Nederlandse Juffen tafeltje. En ja hoor, we konden het niet laten en een paar minuten later hadden wij ook een leuk kiekje met hem.

Als echte groupies hebben we ons niet gedragen maar natuurlijk werd er door mijn collega wel gevraagd of er mogelijkheden waren voor de Nederlandse kinderen van Language One om een training te bezoeken. In eerder contact hierover leek dat niet mogelijk maar iemand van de staff van Ajax vond het eigenlijk wel een leuk idee en wilde toch kijken of er iets te regelen viel. Als dat toch eens wat zou kunnen worden? En hoe leuk, gisteravond kregen we een mail dat we de mogelijkheid hadden om de volgende ochtend een kijkje te nemen bij de training! Wat ontzettend tof!

En dat betekent voetballers spotten! Nou moet ik eerlijk bekennen dat ik van het Nederlands elftal best aardig wat spelers op kan noemen, maar dat is van de clubs toch wel een beetje anders… van PSV kom ik niet verder dan Steven Bergwijn (en ook dat moest ik ff checken met Google) en bij Ajax blijft de score ook op drie spelers steken… en van der Sar natuurlijk… Ondanks de beperkte kennis over de spelers blijven het toch twee Nederlandse topclubs hier in Qatar, en alleen dat al is gaaf!

En tof was het om de mannen te zien trainen van dichtbij. Alhoewel ik van de aanwezige spelers slechts Van der Beek, Ziyech en Tadic ken, is het heel gaaf om een club van zo dichtbij te zien. Alle kinderen die er waren, in hun Ajax shirtjes en een voetbal mee om te laten signeren, mochten na de training handtekeningen vragen van de spelers en met hen op de foto. De ouders moesten iets verderop wachten (al mochten van enkele bange kinderen de ouders meelopen) maar ook zij kregen later alsnog een bezoekje van Edwin van der Sar. Grinnikend zag ik hoe zij met hem op de foto gingen. Hij is toch de ster van onze generatie! De kinderen hadden al eerder van hem ook een handtekening gekregen, maar waarschijnlijk weten zij niet eens wie hij is. Wie weet over een aantal jaar dat ze denken, wauw ik heb een handtekening van hem! En anders kunnen ze die altijd nog aan hun vader geven, want de papa’s voelden zich denk ik minstens zo speciaal als de jongetjes die met Ziyech op de foto mochten.

Het team trainde in twee groepen. De eerste groep was het elftal dat gisteren de wedstrijd speelde. Zij trainden ongeveer drie kwartier en hadden daarna de tijd om te rusten. De tweede groep zou langer trainen, en zij zullen morgen in het veld staan als Ajax de tweede wedstrijd in Doha speelt. Na elke training zouden een aantal spelers naar de kinderen komen om foto’s te maken en handtekeningen uit te delen. Wat een toffe gelegenheid om deze kans in Doha te krijgen. Superleuk hoe de spelers de tijd namen voor alle kinderen om een handtekening te zetten, een foto te maken en vragen te beantwoorden. Wat fijn dat ze mee wilden werken om de Nederlandse schoolkinderen van LanguageOne (en de ouders en de juffen) een leuke ochtend te bezorgen. Er zijn die ochtend heel wat kinderdromen in vervulling gegaan (jong en oud!) denk ik, en er worden heel wat handtekeningen en shirtjes veilig opgeborgen! Een dik compliment voor de club en mijn collega die dit samen met hen geregeld heeft.