De kerstdagen lagen al even achter ons, maar met wat kaarsjes aan op tafel en een maaltijd die je niet elke dag eet, voelt het toch als snel zo…

We kunnen de hele winter al lekker buiten zitten op ons balkon, alhoewel het de laatste dagen toch wel wat frisser begint te worden als de zon onder is. Dat hindert niet, een warme trui is zo aangetrokken. Er zit daarnaast een stopcontact op ons balkon, dus een heater aansluiten zou ook nog een optie zijn. Dat blijft toch ook wel gek in een woestijnland als dit. De airco’s zijn over het algemeen niet aan te slepen, maar als de temperatuur ook maar iets onder de 20 graden duikelt, komen de heaters en dekentjes buiten op het terras tevoorschijn. De hele zomer wordt er al binnen gezeten, dat is in de winter natuurlijk dan niet de bedoeling. Hoe dan ook, koukleumen hoef je hier echt niet.

Een heater zul je echter niet vinden op ons balkon. Het stopcontact wordt ook voor verlichting niet gebruikt, daar waren die kaarsen voor. Toch worden we dolgelukkig van dat ding. Voor de afsluiting van het oude jaar kwam het namelijk wel erg goed van pas toen we besloten om oliebollen te bakken! En hoe fijn dat dit dan buiten kan!!! Al gun ik onze buren het ook eens mee te genieten van onze kookkunsten, zoals wij dat doen van die van hen…..

Alhoewel niet alle oliebollen met oud en nieuw een groot succes waren, blijkt de daarvoor aangeschafte frituurpan dat inmiddels wel te zijn. We vieren kerst al menig weekend in januari hierdoor, met voor ons inmiddels, uitzonderlijk eten. Uitzonderlijk, ja, echt. Nooit gedacht dat ik dit ooit over FEBO-voer zou zeggen, maar na een jaar vertoeven in Qatar zonder die muur waar je het uit kan trekken, begon ik mijn kroketje en kaassoufle best te missen!

De oerHollandse snackbar kennen ze hier helaas niet, en een lekker portie friet is ook voor menig restaurant een uitdaging om op tafel neer te zetten. Gelukkig komen de piloten onder ons nog wel eens (in de buurt) van Nederland. Hele verlanglijstjes met Nederlandse producten worden dan uitgerold en in de koffer gestopt, en de laatste cargo die meeging bestond eens niet uit enkel koffie en kaas, maar vooral uit diepvriessnacks!

En dus, de kaarsjes en een trui aan, de frituur weer in het vet, de mayo op tafel en de tong verbranden aan de kaassouflés; hoe Hollandser wil je het hebben. Tja, het voelde echt even als Kerst, ook al zaten die kilo’s er helaas ook nog steeds aan… Nooit gedacht bij snacks die associatie te hebben, maar ja, ook nooit gedacht het zo lang niet te kunnen eten. Wat je dan gaat missen…. En dus, zolang het nog duurt dat wij weer naar Nederland kunnen, zo lang halen wij stukjes Nederlands naar hier…