Terwijl er steeds meer hoopgevende berichten komen over vaccinaties in Qatar, proberen we ons ondertussen zo goed en kwaad als het kan te vermaken in Doha en omstreken. En met een dagje woestijn zit dat altijd goed!

Helaas stond Rik al een paar dagen achter elkaar stand-by en werd hij net voor het weekend voor vier dagen weggeroepen op een trip langs Europa en Amerika. Hij kon helaas dus niet mee vandaag. Aangezien onze auto net gefixt was en ik er nog te weinig vertrouwen in heb dat ik ons rode monster niet in de prak rij tijdens een dagje duintjes scheuren, stapte ik bij iemand anders in de auto. Met vier wagens vertrokken we vanochtend in alle vroegte, met een grijze lucht en een straf windje… het weer leek niet al te best, dus dan is de vraag altijd maar hoe het verderop bij Inland Sea zou zijn.

Alhoewel er genoeg stof in de lucht hing op de heenweg, bleken we geen last te hebben van een zandstorm. Na het leeglopen van de banden begonnen we de dag dan ook heerlijk relaxt met een beetje rond tuffen. Niet al te hard aangezien één van ons voor de eerste keer mee reed, maar al snel bleek dat we niet voor hem rustiger aan hoefde te doen, maar een pauze moesten houden omdat de ervaren Raptor vast zat. Iemand moet de meut zijn van de dag 😜

De woestijnexperience is natuurlijk niet compleet zonder een auto slepen of uitgraven, dus die konden we afvinken. Na wat leuke lusjes maken en donuts draaien in het zand, kreeg de woestijn experience nog een extra plus. Zomaar “wilde” kamelen met baby’s! En bang waren ze zeker niet. Nieuwsgierig staken ze hun koppen achter in de bak, schroomden ze niet hun toiletbezoek voor onze neus te doen, en eentje was zelfs zo enthousiast dat ie bij ons op de motorkap kroop. De knuffelkamelen die ik aan mijn vriendinnen en hun newborns geef zijn er niets bij.

Na een niet al te lange lunchpauze, aangezien op een winterse dag als vandaag met een koude wind het toch niet super lekker zit in je bikini, gingen we snel weer op weg. De zon begon eindelijk een beetje door te komen. We gingen best lekker totdat we op een zandberg stil kwamen te staan.. Had ik al gezegd dat een woestijndag zonder autopech geen echte woestijndag is? Dat lijkt zo langzamerhand voor ons wel te gelden… Na wat gesputter van de motor, zwarte walmen uit de uitlaat en een hoop schietgebedjes, bleek dat de auto van onze woestijnrookie er toch nog wel heel klein beetje zin in had en godzijdank weer startte. Inshallah! De motor leek na enkele minuten weer een soort van normaal te draaien, maar we zijn toch maar snel richting de Desert Highway gegaan om weer rustig terug te rijden naar huis. De eindstreep hebben we gehaald en de auto’s gelijk maar een douche gegeven, want niet elke auto kwam er even schoon uit. Iets met een zanddouche krijgen na een donut. Hoe dan ook, het was weer mooi. Wat kan winter toch heerlijk zijn, ook zonder schaatsen!