Wat dat inhoudt, daar ben ik de afgelopen dagen wel achter gekomen, en ook de komende dagen blijft dat het thema. Het plaatje (afkomstig van de QAwives app) wat je ziet, omschrijft precies wat ik bedoel.

Inmiddels zitten we een aantal dagen in Doha. Of eigenlijk, ik zit er vooral. Rik zit voornamelijk in Marokko, Zuid Afrika of ergens anders op de wereld. Ik kan me voorstellen dat de dames die ik inmiddels heb ontmoet zich afvragen of er echt wel een man is waarmee ik naar Qatar ben gekomen, of dat ik een andere manier heb gevonden om toch te genieten in dit lekkere klimaat gedurende de Nederlandse winter. Maar mensen, Rik bestaat echt. Ik heb het met mijn eigen ogen gezien toen hij gisterochtend om 07.00 uur thuis kwam en om 23.30 uur diezelfde dag weer vertrok…

Dat het rooster ons de eerste tijd niet heel gunstig gezind zou zijn, wisten we al van tevoren. En soms is in het diepe springen precies wat je nodig hebt. Want dat is wat ‘alleen zijn in Doha de eerste dagen’ eigenlijk wel voor mij betekende. Maar dat diepe zwembad werd al snel een bad waar ik goed met beide voeten op de bodem kon staan, en wel door de contacten die ik kon leggen via de whatsapp groep van Nederlandse vrouwen in Qatar, en de NLse vrouwen in Ain Khalid. Een theetje op dinsdagochtend leidde tot een etentje op woensdagavond en een koffie ochtend aankomende zondag. Verder spreek ik nog af met iemand in The Pearl en ondertussen weet ik door al die gezellige dames al bijna meer over leven in Doha dan mijn man, die hier al een paar maandjes langer zit. Daarnaast is het zo fijn om hier vrouwen te ontmoeten die weten hoe het is om hier te zijn en die de situaties herkennen waarin ik zit.

Het is heel fijn dat iedereen zich zo openstelt om het nieuwe contact aan te gaan. En natuurlijk zal nog moeten blijken hoe het contact zich zal ontwikkelen, zeker als de nieuwigheid van de situatie er af is. Hoe ga ik me dan hier voelen, met wie klikt het wel of niet? Al ben ik er niet bang voor eerlijk gezegd, tot nu toe is iedereen zo hartelijk en vriendelijk!

Kortom, het begin is er, de spits is afgebeten, we zijn door de eerste dagen heen. Alle begin is moeilijk zeggen ze, maar als het zich zo blijft ontwikkelen is als dit, dan is volgens mij het enige wat moeilijk gaat worden mijn agenda aanpassen aan de vrije dagen van Rik zodat hij mij niet steeds misloopt. Zullen de mannen stiekem toch ook een plaatje hebben van hun Pilot’s wife?