De weersvoorspelling kondigde het al aan. De bewolking in de lucht leek vanochtend ook aanwezig, al is dat altijd even afwachten, maar op dit moment kan ik me even niet voorstellen dat ik vanochtend nog stond te zweten in de brandende zon.

Toen ik de auto instapte bij mijn werk leek er niets aan de hand. Ik had al wat appjes gekregen van vriendinnen in de Pearl dat de lucht er vrij dreigend uitzag. De wind begon aan te trekken en door alle werkzaamheden die er her en der zijn verslechterde het zicht al vrij snel. Nee, niet vanwege mist, maar vanwege al het zand wat rond waait. Zeker vlakbij de mall, waar ik boodschappen wilde doen, was het zicht erg slecht. Dat boodschappen doen heb ik voor vandaag dus maar even uitgesteld.

Onderweg zag ik nog wat puin rond waaien en begon ik me af te vragen of de palmbomen dit jaar wel overeind blijven staan. De brommertjes stonden wel al aan de kant, die waaiden wel bijna van de weg af. Eenmaal aangekomen bij onze toren vond ik een man op een stuk karton liggen bij de nooduitgang/ in het trappenhuis. Hmm, is hij schuilen voor de regen tussen het ramen wassen door of ligt hij hier gewoon te dutten? Je weet het nooit hier. Hoe dan ook, de ramenwassers die dezer dagen buiten druk bezig waren met ramen lappen, kunnen weer opnieuw beginnen. Er vliegt genoeg stof, bouwmaterialen en andere rotzooi door de lucht dus vieze ramen wordt het resultaat. Vorig jaar hadden we na een bui als deze standaard lekkage. Ik hoop dat nu ons overdekte balkon de glaspartij voldoende beschut zodat we niet binnen hoeven te dweilen.

Hoe dan ook, eindelijk met een echte, goede reden met een kopje herfstthee en een dekentje op de bank. Met de wind die je hoort gieren buiten, het uitzicht verdwenen in de hoosbui en het gedonder van onweer op de achtergrond, voelt het in Doha voor een paar uur of eindelijk echt even aan als herfst. Dat wordt vandaag geen dagje zwembad hangen 🤪. En die arme glazenwassers, ik hoop niet dat zij opnieuw hoeven te beginnen.