Mijn zus zit me al enkele dagen lekker te maken dat ze een nieuwe racefiets gaat halen. En toegegeven, het ding ziet er prachtig uit op de foto’s. Zelf heb ik ook al een aantal jaren eentje in de schuur staan, maar die komt de laatste tijd wel erg weinig in beweging.

Ik heb wel eens overwogen om mijn (race)fiets naar Qatar te halen, al wisselen mijn gedachtes daarover wel. Toen we nog in Ain Khalid Gate woonde was het echter niet de moeite waard. Om je leven al fietsend zeker te blijven, had je enkel in de compound je rondjes kunnen maken, want van fietspaden langs de weg hadden ze toen nog niet gehoord, zeker niet in dat gebied. Dikwijls kwam je een fietser tegen, maar zo aan de rand van de weg, soms tegen het verkeer in langs alle scheurende auto’s lekker een stukje fietsen…. Nee hoor, mij niet gezien!

Wel jammer overigens, want zeker in de wintermaanden is het heerlijk om veel buiten te zijn. Perfect fietsweer! Daarnaast merk ik hoe makkelijk het is om even een beetje beweging te pakken door een boodschapje op de fiets te gaan doen of fietsend naar je koffiedate te gaan, zoals je dat in Nederland wel doet. Voldoende beweging is echt wel een uitdaging om hier in Doha te hebben, zeker tijdens het hete zomerseizoen. De afstanden in de stad zijn echter niet altijd zo groot dat de auto gelijk maar gepakt moet worden, maar door het gebrek aan fietspaden doe je dat toch wel. Het Qatar leven is dus wel echt een autoleven. En op National Sports day is dat echt niet anders.

Toch merk ik wel een kleine verandering. Sinds we in de Pearl wonen speelt de gedachte wel weer eens op om toch een fiets aan te schaffen. Alhoewel er geen fietspad in de buurt te bekennen is, kun je hier nog wel eens een stoep pakken en het verkeer is rustiger. Op een ochtend in het weekend zie je zowaar groepjes wielrenners gaan, en af en toe is er zelfs een Ladies training day op het racecircuit van Qatar in Doha. Al kan ik me voorstellen dat je na vijftig rondjes die racebaan ook wel zat bent. Maar elders in Doha zie je langs de wegen ook steeds vaker de aanleg van een stoep of zelfs een fietspad! Één van de doelen van Qatar is om de bevolking gezonder te laten leven. Van je luie gat af, de auto uit en fietsen maar! Er zijn zelfs nieuwsartikelen geschreven over de fietspaden in Qatar. Zo schijn je naar moeilijkheid en je ervaring verschillende paden te kunnen fietsen. En zelfs vanaf de Corniche tot aan het vliegveld is een groen fietspad te zien. No worries, die is voor beginners ook geschikt hoor.

Zo ver zal het toch niet komen, op de fiets naar het vliegveld. De echte Qatari in hun witte toga en zwarte abaya zie ik ook zo snel nog niet een fiets pakken. Dat zou toch stiekem wel een mooi gezicht zijn, de wapperende stof met hun hand op het hoofd om te voorkomen dat het van hun hoofd waait. Nee, die autocultuur zal nog wel even blijven geloof ik. Dat scheelt een hoop zadelpijn voor een hoop mensen. Mijn eelt op de billen is inmiddels wel aardig verdwenen merk ik elke keer als ik in Nederland de fiets weer even pak. Toch mis ik het fietsen wel ondanks dat de bips daar dan iets anders over denkt. Maar wie weet, na wat meer onderzoek ben ik er achter gekomen dat er ook enkele groepen/clubs zijn die met elkaar gaan fietsen. Kan ik mijn zus laten kwijlen als ik toch een nieuwe fiets ga halen hier 😀