Twee blogs in twee dagen, dan moet er wel veel gebeurd zijn. En ja, dat is ook zo. Verrassend genoeg heb ik vandaag mijn eerste vaccin gekregen!

Vorige week had Rik al een bericht gekregen dat hij een datum kreeg waarop hij het vaccin zou krijgen. Uiteraard was ik heel erg blij voor hem, maar ergens, stiekem, toch ook wel een beetje jaloers. Over de vaccinatie van leerkrachten lazen we namelijk al een poosje, maar nog steeds hoorden we maar niets ondanks dat leerkrachten prioriteit zouden krijgen. Raar, maar wederom blijkt dat dingen hier in Qatar verrassend kunnen lopen.

Nietsvermoedend ging ik vanmiddag naar een verjaardagsbrunch. Daar sprak ik iemand die nauw betrokken is bij de logistieke zaken van COVID gerelateerde zaken, dus van haar had ik al eerder het een en ander gehoord. Toen afgelopen week ook op social media berichten rond gingen dat leerkrachten echt prioriteit gingen krijgen bij het vaccineren, en we van school al enkele gegevens moesten invullen, begon ik natuurlijk al hoop te krijgen. Maar ervaring leert ook voorzichtig te zijn met die hoop, dus ik wilde niet te hoge verwachtingen hebben. En ineens kreeg een andere leerkracht bij de brunch een sms’je dat ze een vaccin kon krijgen. En niet pas over anderhalve week zoals dat bij Rik het geval was, maar diezelfde middag al!!! Aangezien ik mijn beltoon van mijn telefoon niet hoorde, keek ik meer voor de grap op mijn telefoon, onder het mom, hahaha ik heb vast nog niets ontvangen. Maar ineens…. mijn grote ogen en grote lach op mijn gezicht, zeiden mijn tafelgenoten genoeg.

Twee cocktails achter de kiezen, de derde maar laten staan want het sms’je vertelde dat we over twee uur die kant al op konden voor het vaccin! Zo typisch dit, waar je bij het opstaan nog nergens van weet en nergens op durft te hopen, zo ben je aan het einde van de middag ineens gevaccineerd! Van de brunch hebben we het dessert nog meegepakt, de jarige toegezongen maar daarna zijn we toch echt wel snel naar de vaccinatie plek gereden. Om daar vervolgens nog een zeker drie uur te wachten, maar toen eenmaal mijn naam werd omgeroepen moest ik er bijna rennend naar toe van de omroepster. Hahaha, maar who cares, it is all worth it!

Ik ben geen fan van naalden, maar dit is de fijnste spuit die ik ooit heb gekregen. Voor mij gaat dit hoogstwaarschijnlijk betekenen dat ik tijdens onze volgende schoolvakantie, eind maart, eindelijk weer naar Nederland kan reizen. Eerst was ik bang dat ik de shot net te laat zou krijgen en de vakantietijd zou missen, timing is namelijk niet altijd mijn grootste vriend, maar met dit vaccinatie schema lijk ik eind maart aan de eis te kunnen voldoen om twee weken voor je reis in het bezit te zijn van een vaccin, waardoor ik bij het terugkomen in Qatar, niet in quarantaine hoef. Dat maakt dat na een dik jaar ik dus eindelijk weer het vliegtuig in kan, op naar familie en vrienden. Op naar Nederland.