Dansend achter de bus naar het stadion, verrassend veel niet-Nederlandse oranje supporters en trommels als achtergrond muziek; de eerste wedstrijd van het Nederlands elftal was een hele belevenis!

Het was even geregel om naar de wedstrijd te gaan. Met een kleintje thuis en borstvoedingsperikelen is het al een extra organisatie, en ondanks dat het stadion zeker niet vol was, was het een uitdaging voor ons om kaarten te regelen. Blijkbaar waren er wel veel kaarten verkocht, maar zijn niet alle kopers heen geweest: Het nadeel van het Haya-systeem wat als visum ook dienstdoet. Bij het stadion zelf bij de ingang leek het systeem ook niet helemaal te werken. Er zat een storing in de app, en mailtjes en smsjes over de entreebewijzen ontvingen we pas toen we al binnen waren. Gelukkig weinig hinder van ondervonden. Ach, niets kon de sfeer bij ons toch nog verpesten, want het feestje was buiten het stadion al begonnen!

Met de auto waren we al vroeg op pad gegaan naar de wedstrijd. Eenmaal aangekomen bij het stadion stonden al veel mensen klaar om ons de loopweg naar het stadion te wijzen. Alle security en wegwijs-mensen van de FIFA zullen wel hebben gedacht toen al die gekke oranje mensen juist van het stadion wegliepen, maar anderhalf uur later hadden ze hun antwoord. Met een hoop feestgedruis, te gek verklede mensen en een hoop gezelligheid bereikten alle oranjefans het stadion onder leiding van de oranje partybus. Een goeie entree van the Orange Army die niet onopgemerkt bleef! Ineens stonden overal andere mensen foto’s te maken. Vrienden van ons hadden een oranje thobe laten maken en vielen helemaal in de smaak, maar ook Marlene en ik zijn bij vele mensen op de filmrol vastgelegd. Celebrity status alom!

Na de oranjemars hadden we nog een uur of twee voordat de wedstrijd begon. Tijd voor een hapje, een drankje en een toiletbezoek. Tussen alle aanvragen voor foto’s door ff snel wat cola en chips weggewerkt aangezien er buiten niet veel meer te halen was, en hup naar binnen. Wat een machtig groot stadion en de plekken die we hadden waren top!

Achter het doel van Senegal op de tribunes zagen we een grote oranjevlek van mensen ontstaan. Marlene en ik zaten niet bepaald tussen de Hollanders, maar ondanks dat wel genoeg fans van het Nederlands elftal om ons heen. Bijzonder en toch verrassend om te zien hoeveel soorten fans er zijn en hoeveel mensen wapperen met onze nationale driekleur. Voordat de wedstrijd begon was er nog een kleine show met wat lichtspektakel en natuurlijk mocht een beetje vuurwerk ook niet ontbreken! En na een tijd wachten kon de wedstrijd beginnen. Enigszins saai maar voor ons genoeg te zien en te beleven. De camera’s in het stadion hebben ons niet gevonden, maar we vielen wel op, twee van die Hollandse dames die helemaal uit hun plaat gingen na het lange wachten op de doelpunten!

Veel mensen vertrokken al voor het einde van de wedstrijd, maar wij hebben nog even staan juichen voor het Nederlands elftal. Buiten wachtte nog een feeststemming en vele fans feliciteerden ons met de overwinning. Er was een goede sfeer! Na weer heel wat fotosessies en nog wat gezelligheid zijn een groot deel van de Nederlandse fans nog een bar ingegaan om verder te feesten tot in de late uurtjes. Als wij iets langer dan een avondje oppas hebben zit dat er een volgende keer misschien voor ons ook nog in, maar wij hebben het feestje in de auto en thuis voortgezet. En hopelijk kunnen deze feestjes nog tot 18 december worden voortgezet, want ondanks alle controverse en ophef, weten de Nederlanders het hier toch nog gezellig te maken!