Een half jaar met jou. Een gestructureerd leven. Wie had dat ooit gedacht terwijl getrouwd met een piloot…

Wat kan er veel veranderen in een paar maanden, een heel leven omgegooid. De laatste keer dat ik dat dacht waren we verhuisd naar Qatar. Maar dit keer is de verandering permanent. Een kind verandert je, het leven verandert.

Een leven in Doha, zo anders dan in Nederland. Hier een nanny in dienst, in plaats van kinderopvang. Engels is een taal die je je sneller aan zult leren, en pas in Nederland hullen we je in hele dikke kleren..

De afstand met familie dat al enkele jaren groot is, lijkt vaak ineens zo enorm. De dagen dat Rik moet vliegen, lijken ineens zoveel langer. De onbezorgde vliegreizen in business zijn een hoop geregel geworden en vergen lange voorbereiding.

De boottochtjes en wakeboarden maken plaats voor wandelingen in het park. Uren in de gym zijn workouts geworden met jou toekijkend vanuit de box. Negen uur opstaan is nu negen uur naar bed, maar moe en sjagge te vroeg opstaan is nu dolle pret.

Een extra koffer in te pakken, een paspoort erbij in de tas. Ja ik weet nog zeker hoe dat voor jou was. Maar een ding weet ik zeker, daar naartoe hoef ik niet terug. Zo fijn dat je met ons meevliegt lieve Leif, het is en wordt een goede vlucht.